شکسته دلم ، شکسته دلی نومید در تنهایی خود نمی گریم ، این عادت من است نمی گریم چون قوی هستم ولی گریستن را دوست دارم هنگامی که بلورهای اشک را حس میکنم غرق در لذتی معنوی میشوم گریه کردن به من امید میبخشد ولی دوست دارم با معشوق خود گریه کنم دوست دارم هنگام گریه هایم کسی مرا ببیند کسی شریک لحظه های گریانم شود مرا بفهمد ،درک کند و به من کمک کند آری این گونه گریستن قداستی به همراه دارد زیرا گریستن از بهر ضعیف بودن است و چه متواضع هستم من که حاضرم در لحظه های گریستن کسی شریکم باشد پس بیایید ، بیاید ،بیایید آیا کسی هست که بخواهد شریک گریه های من باشد؟ کسی لیاقت این لحظه های مقدس را دارد؟ کسی می تواند درک کند که قداست گریه چیست؟ اگر کسی را بیابم که این قداست را بفهمد آن موقع دیگر هیچ نمی خواهم جز رهایی در همان لحظه های مقدس!!!!!
| Design By : Pichak |
